Isilik!
Eskua urduri eta bularra taupaka
lanbroak begiotan kondentsatuak
zentzumenetan zalantzazko mundu bat
eta hildurazko mundu bat erraietan,
borrokan sumatzen ditudala
bataila gogorrenean
hilduratzen duten desira hilezkorrak
eta hil egiten duten herrak
bustitzen dut luma neure odolean
zain hanpatua urratuz
eta idatzi, idatzi egiten dut, zertarako?
Itzul zaitezte nire arimaren hondora
ekaitz irudiok,
zoazte hildako akorduen artera!
Esku zalantzatiak idatzi ditzala paperean
berbak eta berbak eta berbak!
Ideiaren forma garbi eta orbangabea
non ote zen ugertu?
Poesia kaiera, Rosalia de Castro (Susa, 2017).
Itzulpena: Koldo Izagirre.