Paradisu artifizialak

Maddi Trutxuelo & Joni Ubeda 2020ko api. 2a, 19:18

Camí de Barenysen dago paradisua, Vinyols i els arcs herrian. Udan, hango lursailetan, “Dadme la hermosa vida que amo, la hermosa vida que amo”  abesten ibiltzeko modukoa.

Paradisu artifizialak

Ene lurrean ez dago lurrik, kaleak daude;

mendixkak ere eraikuntza altuak dira,

are altuagoak alokairuak.

 

Ene lurrean ez dago lorerik ez zuhaitzik.

Parkeetako loreak, urriak bestalde, hilero aldatzen dituzte,

eta udalak baditu zuhaitzak errotik ateratzeko makina berezi-bereziak.

 

Txorien kantuak —ez dago kanturik,

  1. solairuko kanarioak eta 5.eko papagaioak baino ez.

Eta haizearen musika hotza da hondakinen artean.

 

Ene lurrean, baina, ez dago hondakinik,

Pertsian edo Txinan baitaude guztiak,

edo herrialde esanezinetan.

 

Ene lurra ez da esanezina.

Esanezina ene lurrean bizitza da.

Esanezina esan ezin daitekeena da.

1947.5.3.

 

Poesia kaiera, Jorge de Sena (2015, Susa)
itzulpena: Rikardo Arregi

 

AIURRI hedabideak eskualdeko nortasun hitzak jaso eta zabaltzen ditu. Harpidedun eginda, tokiko albisteak euskaraz lantzen dituen komunikabidea babestuko duzu.
Egin AIURRIkide!