Dena egiteke zegoen eta ia ez zegoen azpiegiturarik. Bazen auzo bat, Sorabilla, tradizio handikoa Andoainen, baina egia da urrun samar zegoela: apenas etortzen ginen irailerako festetara. Beraz, askorentzat dena berria zen, nahiz eta guri entzun.
Dena egiteke zegoen, eta horretan hasi ginen. Lehenik eta behin, auzo bat eraiki nahi izan genuen, inor isolatuta egon ez zedin edo administrazio-zentrotik urrun dagoen auzo batek izan ditzakeen arazoetako bat konpontzeko gai izan ez zedin, beharrezko azpiegituretatik hasi eta seme-alabak eskolara bidali arte, oso urrun baitzegoen.
Eta horrela sortu ziren Sorabilla-Errotagain Auzo Elkartea, auzolanak edo auzoko jaiak. Eta horrela guztien arteko elkar ezagutza eta elkartasuna sustatu ziren. Guztiok, etorri berriak zein Sorabillan bizi zirenak. Hauen artean, bazen (eta dago) etxe bat, parrokia-etxea, non, dirudienez, gazte batzuek ostatu hartzen zuten, baina ez genekien oso ondo eta ez genuen ulertzen zergatik edo zertarako zeuden han.
Eta horrela hasi zen elkar ezagutzeko eta elkarlanean aritzeko prozesua.
Harreman-prozesu bat hasi zen etxeko arduradunekin, jakiteko zenbateraino esku har genezakeen gazte horiek jarraitu behar zuten prozesua oztopatu edo oztopatu gabe.
Sorabilla etxeko gazteek, beren arduradun eta hezitzaileen bitartez, elkartearekin elkarlanean aritu dira, bizilagunei lagundu diete, auzolan lan txikiak egin dituzte, eta abar. Trukean, bizilagunok musika tailerrak, arte/eskultura programak, poesia/musika emanaldiak, e.a.... antolatu ditugu, sinbiosi, egokitzapen eta hezkuntza ingurune zabal eta trinko bat sortzeko, bai gazte horientzat bai Sorabillako biztanleen sentsibilitatearentzat, “Zabalbidean” deiturikoa, eta gu guztion begiko eta laguntza izan duena.
Guk ez dugu etxeko egunerokoa bizi, eta konturatzen gara gauzak aldatu egiten direla, dena ez dela erraza beti, eta askotan ez garela nahi bezain eskuragarriak. Baina, zalantzarik gabe, Sorabillako harrera-etxeak ez du batere balio gutxiesgarria suposatzen, eta, batez ere, elkartzeko eta indarra izateko motiboa da: galdu nahi ez dugun balioa. Ziur gaude Auzokideen Elkarteak eta etxeko arduradunek lotura sendoa eta moldakorra dutela, eta ziur gaude alderdietako inor ez dela ez bakarrik ez isolatuta sentituko, eta ziur gaude sortu dugun ingurunea benetan bermatzen duen ingurunea dela, harrera hitzak esan nahi duena.