COVID-19aren etorrerak alor guztietan eragin du, zer esanik ez kulturgintzan. Zuzeneko emanaldiak eten egin dira, eta etorkizun lanbroa sumatzen dute artistek. Badirudi distantziari eta babes neurriei eutsiz, bertsolaritza hegaldatu dela gainerako ikuskizun eta emanaldien artean, baina haiek ere poliki ari dira plazara ateratzen. Dantzariek, antzezleek, musika teknikariek, ikuskizunak antolatzen dituzten kideek… argi gutxi ikusten dute oraindik. “Ezjakintasuna”, erreportajean parte hartu duten artistek behin eta berriz errepikatu duten hitza. “Bertan behera geratu dira entseguak, bertan behera emanaldiak, dantza jaialdiak atzeratu egin dira... Ez dakigu noiz ekingo diogun berriz ere ohiko martxari”, diote, esaterako, Amasa-Villabonako dantzariek.
Hori bai, artistak ez dira geldirik egon konfinamenduak iraun duen bitartean. Teknologia berriez baliatuz, etxetik jarraitu dute lanean. Zailtasunez beteta aurreikusten dute etorkizuna, baina gauza batek lasaitzen ditu: konfinamendu garaian argi eta garbi ikusi dela kulturak duen garrantzia. Bada, garrantzia horri bere tartea eta baliabideak eskaintzea falta da orain.
Ilustrazioa: Olaia Zapirain.