Denok daramagu gainean, gustatu ala ez, ia bi urteko pandemia. Ia bi urte Euskal Herriko biztanle gehienek emandako osasun-gomendioak, murrizketak, itxiera perimetralak, ostalaritzaren itxierak edota ordutegien-edukieren murrizketak, kontaktuen murrizketak, eta abar jarraitzen.
Ulertzen dut oso zaila izan dela eta izaten ari dela hori guztia kudeatzea, bai osasun alorraren aldetik, bai politikaren aldetik; oso erabaki zailak hartu behar izan dira osasuna ekonomiarekin orekatzeko. Egia esan, ez nuke toki horretan egon nahi.
Era berean, eta nabarmendu beharreko ohar garrantzitsu gisa, Euskal Herriko herritar gehienak emandako txertaketa-jarraibideen gomendioari jarraitzen aritu gara: gure adineko pertsonetatik eta txikienetatik hasita. Hori dela eta, biztanleriaren %80k baino gehiagok ia 11 hilabetetan zuen txertoa.
Horrekin guztiarekin, Omicron aldaera dator, eta, horrekin batera, kutsatzeen biderkaketa, positiboen areagotzea, ospitaleratzeen gehikuntza, ZIUn dauden pertsonak, lehen mailako arretako saturazioa eta/edo kolapsoa. Horrekin guztiarekin jarduera-protokoloak aldatu zirela irakurri berri dut. Nahastuta eta harrituta utzi nau. Hemendik aurrera, “soilik adieraziko da diagnostiko-proba bat egitea zaurgarritzat jotzen diren kontaktu estuei: 70 urtetik gorako pertsonei, immunodeprimituei, haurdun dauden emakumeei, gaixotasun kroniko moderatu-larria erregistratuta duten pertsonei eta txertatu gabeko pertsonei”. Txertatu gabeko pertsonak?
Pertsona batek erabaki badu bere kabuz ez txertatzea, pertsona horrek egokitzat jo dituen eta niri gustatu zaizkidan edo ez zaizkidan arrazoiengatik, aukera hori egiteko eskubidea du. Baina zergatik du pertsona horrek nik edo gomendio guztiak jarraitu dituen herritar gehienek baina lehentasun handiagoa?
Zeinen arabera erabakitzen da txertatu ez den pertsona bat zaurgarrien zerrendan sartzea? Pertsona horrek berak erabaki badu ez txertatzea, alegia, zaurgarri bilakatzea erabaki badu?
Sagardui andrea: zein arrazoi medio hartu da erabakia? Ekonomikoei, PCR eta laborategien kostuagatik? Osasun-laguntzaren saturazio/kolapsoagatik? (Tamalgarria litzateke, erabaki horrekin eskubide publiko gehiago ematen baitzaio txertatzea erabaki ez duen pertsonari, alegia zaurgarri izatea erabaki duenari).
Gaur egun, eta behar adina txerto egonda, beren kabuz ez txertatzea erabaki duten pertsonek zaurgarri izatea erabaki dute. Eskubide osoa dute; baina non geratzen dira Euskal Herriko gainerako herritarren eskubideak? Emandako gomendio, murrizketa eta txertaketa-jarraibide guzti-guztiak jarraitu dituzten horienak?
Gizarteari, oro har, puntu zehatz horri buruzko azalpen publikoa eman beharko litzaioke. Agur bero bat.