The Times of Israel egunkari israeldarrak jaso duenez, Benjamin Netanhayuren gobernuko defentsa ministroak adierazi du Israelgo indar armatuek "erabateko setioa" egingo dutela Gazako Zerrendan; 40 km luze eta 12 km zabal dituen lur-zerrenda txikia da, non 2 milioi gizaki inguru pilatzen diren, Israelek eraikitako harresi baten eta Mediterraneo itsasoaren artean harrapatuta. Testu hau idazten ari naizenean, milioi bat gazatarrek Gazatik kanpo babestu behar izan dute.
Gallantek esan du pertsona horiek guztiak "giza animaliak" direla eta, horregatik, Israelgo Gobernua "horren arabera jokatzen ari dela", elektrizitatea, gasa eta elikagaiak moztuta. Giza animalia gisa kalifikatzea Palestinako etsaia gizatasuna kentzeko plan baten parte da, Gazako populazioaren gaineko hilketa sionistak justifikatzeko. Antzera pentsatzen zuten Ben Gurionek eta Golda Meirrek. Azken horrek honako hau esan zuen: "Palestina ez da existitzen, eta palestinarrak direla diotenek ez dute naziorik osatzen, arabiar soilak dira". Bestalde, Ben Gurionek beti esan zuen Estatu berriaren konstituzioa bitxia dela, Torah dela, hau da, Itun Zaharra.
Badakit Hamasen eragina iristen den tokian sionismoarekiko gorrotoa zabaltzen dela, baita Israelekiko gorrotoa ere. Baina sionismoaren eragina iristen den lekuan, Palestinarekiko gorrotoa haurren sarraski bihurtzen da, botere sionistaren jarraibideak jarraituz. Dena okerragoa izan daiteke. Muturrek elkar elikatzen dute. Netanhayuk gero eta gehiago estutzen du oinazearen gurpila. Gazan geratzen diren biztanleei zerrendako puntu batean kontzentratzeko presioa egitea, ondoren bonbardatu ditzaten, norberak pentsa dezakeena baino gehiago da. Oraingoz, inork ez ditu bonbardaketak isiltzen. Europar Batasunak, nazioarteko zuzenbide oinarrizkoenaren aurkako Israelen ekintza kriminal horiek gaitzetsi beharrean, Palestinari, munduko herrialde pobreenetako bati, dirulaguntzak bertan behera utziko zizkiola iragarri zuen, eta baldintzarik gabeko babesa eman dio Netanyahuren gobernu fundamentalistari, Europako Batzordeko presidente Ursula von der Leyen eskuindarraren bitartez.
Jarrera urrun edo agian dibergentean, Espainiako, Norvegiako eta Irlandako gobernuek elkarrizketaren, negoziazioaren eta bakearen bidea aukeratu dute. Europar Batasuneko jarrera berri horrek itxaropen-leiho bat irekitzen du, eta, kasurik onenean, jarrera bateratu baten oinarriak eztabaidatu beharko ditu Estatu Batuekin, Alemaniarekin eta Frantziarekin. Ohartarazi nahi dut mendebaldeko herrialdeen %75ek baino gehiagok onartzen dutela estatu palestinarra. Oraingoz, Europar Batasunak ez du hala egin, eta hautsi egin du mundu osoan bakearen alde lan egiteko sorreran emandako hitza.
Zertarako balioko du Palestinako Estatua onartzeak? Hamarkadak daramatzagu unea ez dela entzuten, eta urteak betetzen ez den promesa gisa pilatzen dira. Zergatik itxaron gehiago? Galdera ez da "zertarako balioko duen", galdera da: zer egingo dute Nazio Batuek, EBk eta Nazioarteko Zigor Auzitegiak su-eten iraunkorraren agindua betetzeko? Gaza gutxi geratzen da. Nire ustez, beste herrialde batzuek bat egingo dute Espainiarekin, Irlandarekin eta Norvegiarekin, eta horrek balioko du, Israelen bertan, barrutik, sionismoaren sinesgarritasun-krisiak bultzada handia jaso dezan eta bidea irekitzen joan dadin gobernu autokratiko, ustel eta kriminal baten aurka daudenentzat. Oraingoz, pixkanaka, Israelek zigorgabetasun gutxiago du. Bere zoria oker liteke Estatu Batuen baldintza berrietara, Etxe Zuriak ezin du baitu onartu desobediente bat izateko luxua. Beraz, beti gogoratzen dut "SESBen ezusteko erorketa". Beste dorre batzuk erori dira, egia bat dioen esaldi bat da.
140 herrialdek baino gehiagok onartzen dute gaur egun estatu palestinarra. Albiste bikaina da. Ez da sinbolikoa besterik gabe, askoz gehiago da. Espainiak, Norvegiak eta Irlandak urrats on bat eman dute, eta berandu baino lehen beste herrialde batzuek bat egingo dute, blokeo larri bat hausteko eta negoziazio-mahai bat konponbidearen gakoa delako ideia normalizatzen joateko ahaleginean. Oslok intransigentzia sionistak azkenean boikotatu zuen bidea ireki zuen. Eta, hala ere, plan sionista, gaiztoa, Gazako bizitza akabatzea da, Gallanten arabera "giza animaliak" bizi diren tokia. Palestinako ordezkaritzak ez zuen onartu nahi eta ezin izan zuen onartu erbesteratutako palestinarrak ez itzultzea. Eta puntu horretan eten zen elkarrizketa-prozesu laburra. Israel ez zen Oslon egon negoziatzeko, inposatzeko baizik.
Zein da Gallant jeneralaren plan izugarria?
Bere alternatiba propioa du: Gazaren gaineko kontrol zibila duen irtenbide baten aurkakoa da, eta Gazako gobernu militar baten aurka dago. Gallantek proposatzen duena Gazaz ez arduratzea da, horrek odol isuria eta prezio ekonomiko altua ekarriko bailuke (Gaza berreraikitzea ezinezkoa da). Zer nahi duen? Jakina, Gallantek ez du aurreikusten Hamasen edo Palestinako Aginte Nazionalaren gobernurik. Orduan, zer proposatzen du Israelgo ministroak? Gazako erabateko suntsiketa. Gaza lurpetik desagertuta, arazoa desagertu egingo litzateke. Oraindik ez dago oso argi Gallanten plana, baina bada zerbait hitzartua sionismoaren indar eskuindarren artean: Gazako biztanleriaren sarraskia eta zerrendaren suntsipen fisikoa. Itun horretaz gain, akordio izugarriak daude. Israelek Palestinako herriaren aurka egiten dituen gerra-krimen guztiak funtsezko lau zutabetan oinarritzen dira: estatu-politika dira; AmerikakoEstatu Batuek emandako zigorgabetasun osoa dute; komunikabideak erosteak ke-gortina desinformatiboak ematen dizkie, eta gerra- eta okupazio-makineriaren finantziazio-iturriak oso dibertsifikatuta daude.
Uxagarria al da Israelen intransigentzia? Bai horixe. Etorkizuna irekita dago, eta EBk toki garrantzitsua izan nahi badu, Israelekin duen harremanean zorrotzagoa izan behar du. Harreman diplomatikoak haustea edo etetea mezu ona litzateke hasteko. Era berean, errealista da sinestea Israelgo estatuaren aitorpenak herrialde arabiarren mugimendu aktibo bat bultza dezakeela, eragiten dien gatazka bati bizkarra emanda bizi izan direnak. Orain arte ez dute horrelakorik egin, beti beldur izan direlako zuhaitza astintzeak ez ote zituen iratzarriko udaberri berriak eskatzen dituzten herritar arabiar lokartuak.
Edonola ere, ez dago oinarririk gabeko baikortasunik. Netanhayu lehen ministro izanik, Israelek bere ibilbidean jarraituko du hondamendirantz, palestinar populazio zibila deuseztatuz eta, hala badagokio, lurralde berriak erraztuko dizkioten gerra berriak eraginez.
Israel bere begiaren logikak harrapatuta dago. 2024an, bere plana 1948. urtearekin lotzen da. Data horretan, garbiketa etnikoa hasi zen, baina oraindik ez da amaitu. Israelgo estatu berriak bere gaitasun guztiak erabili zituen palestinarrak fusil puntan kanporatzeko. Milioi bat palestinar prozesu batean emigratzera behartu zituzten, lurrak, ondasunak eta etxeak utzita. Zibilak hil zituzten, orain bezala. Munduan ibili zen zibilen sarraskia. Deir Yassinen bezala, ehunka herri suntsitu zituzten nahita. Israeldarrak saiatu ziren, baina ezin izan zuten gizateriaren aurkako krimena ezkutatu.