Joan den asteartean, urriaren 28an, Alba Cabrerak kazetaritzaren inguruko hitzaldi bat eman zuen Lekaion, arratsaldeko 17:30ean. AEKko hogei bat ikasle elkartu ginen kultur etxean, ikasturteko lehen Zilegi saioan, eta denon arreta erakarri zuen kazetariak prestatutako aurkezpenak.
Hitzaldiaren lehen zatian, bere ogibideaz aritu zen Alba. Argi utzi zuen kazetariaren baliabide garrantzitsuena hitza dela. Hau da, idatzizko zein ahozko hizkuntza ondo menderatu behar dituela kazetariak. Hitzaz gain, baina, informazioa ere behar du, eta hori lortzeko lotsa ez da lagun ona. Kazetariak “aurpegia” behar du ateak ezker-eskuin jo eta informazioa lortzeko. Konparazio bitxi bat egin zuen ondoren: kazetariak bertsolariaren antza handia duela esan zuen. Denetik dakite biek, baina pixka bat. Horregatik, ezer idatzi baino lehen, maiz jo behar izaten dute liburu edota bestelako iturrietara. Lehen zatiaren amaieran, kazetaritza estiloaz aritu zen; izan ere, ofizioak badu estilo propioa: hizkerak argia, zehatza eta xumea behar du.
Behin kazetaritzaren oinarriak azalduta, guri eman zigun hitza. Taldetan jarrita, kazetari lanetan jarri gintuen: herriko zenbait pertsona elkarrizketatzeko aukera eman zigun. “Zer galdetuko zeniokete herriko harakinari?”, “Eta Xoxokako azken irakaslearen alabari?”. Ofiziora gerturatu gintuen, eta kazetaritza sena piztu zigun askori.
Aurkezpenaren bigarren partean, argitaratzeko prozedura aipatu zuen. Dirudiena baino presio handiagoa dute: astebete lehenago dena idatzita egon behar da, eta azken egunetan, boligrafio gorria eskuan, elkarri zuzenketak egiten dizkiote. Hitzaldiaren azken zatian euskarazko hedabideak aurkeztu zizkigun. Prentsa idatzian, “Argia”, “Berria” eta, bereziki, gertutik ezagutzen duen “Aiurri”, besteak beste; irratian, “Euskadi irratia”, “Naiz irratia” eta “Guau” plataforma azpimarratu zituen; eta ikus-entzunezkoetan, Hamaika telebista eta Etb1. Gehienoi arreta berezia eman zigun Eitb-k sortutako “Guau” plataformak, oso tresna baliagarria iruditu zitzaigun euskara garatzeko. Gainera, ”Aiurri” irakurri ez ezik entzun ere egin daitekeela jakin genuen. Baita katalanera edota galegora itzuli ere, klik bakar batekin.
Laburbilduz, arratsalde atsegina izan zen, Albaren laguntzarekin asko ikasi genuen, eta
kazetaritzaren mundura gerturatzeko balio izan zigun.