Bada, proposamen orokor horren barruan, zigorren kapituluan, Kanona jenderik gabeko etxebizitzari aplikatzea sartzen da, eta manipulatutako eta alboratutako informazioak saihesteko, aplikatzeko eskatzen ari garen modua eta horretarako arrazoiak azalduko ditugu, Euskadiko udalerri handietan aurkeztutako mozioetan egiten ari garen bezala.
Etxebizitza Politikan bi modu nagusi daude etxebizitza-parke bat handitzeko, edo eraikitakoaren gainean eraikiz edo jardunez.
Dakigunez, 67.000 familia inguru daude Etxebiden izena emanda alokairu soziala eskatzeko, edo ezin dutelako etxebizitza libre bat erosi edo alokatu, edo alokairu librean bizi direlako eta laguntzak jasotzen dituztelako hori ordaintzeko, baina diru-sarrerak prekarioak dira eta alokairu libre horiek ordaintzeko egin behar duten ahalegina handia eta gero eta handiagoa da.
Era berean, badakigu eraikuntza-prozesua oso motela dela eta 4-5 urte iraun dezakeela, eta alokairu sozialean eraikitako etxebizitzak oso txikiak dira, oraindik ere erosketako BOEetan eta erosketako etxebizitza libreetan oinarritutako etxebizitza-politika daukagulako, erosketarako kenkari fiskalaren gaiarekin eta BOEetarako legezko erreserben gaiarekin dakigun bezala.
Dugun bizitegi-premia dela eta, etxebizitzak alokairu sozialerantz epe laburrean sar ditzakeen gauza bakarra jenderik gabeko etxebizitzak mobilizatzea da, eta hemen, guk Kanonaren aplikazioa defendatzen dugu, baina etxebizitza horiek mobilizatzeko helburua lortzeko eta helburu horren inguruan, birgaitzerako pizgarri eta laguntza sorta bat ezarri behar da, jabeek onartzen dituzten etxebizitza horiek alokairu libreko eta sozialeko merkatuetara bideratzen laguntzeko. Eta hemen sartzen dira jokoan PFEZren pizgarri fiskalak, alokairuan eraikitzen duten enpresentzako laguntzak, Bizigune eta Asap programak edo udalek aplika ditzaketen hobari fiskalak edo bestelako salbuespenak.
Penalizazio hori aplikatzeko arrazoia da jenderik gabeko etxebizitza bat arrazoi justifikaturik gabe mantentzeak merkatuan distortsio bat eragiten duela, orain daukaguna bezalako prezioen igoeran, etxebizitza faltak eragindakoa, eta horren ondorioz jardun behar dugula, justifikaziorik gabeko etxebizitza huts horren aurka errepikatzen dugu.
Aplikazio hori Etxebizitzaren Legeak babesten du, jabetzaren helburu sozialean oinarrituta. Lege horrek Konstituzio Auzitegiaren iragazkia gainditu zuen, eta duela bi urte baino gehiago onartu zen hori arautzen duen erregelamendua. Araudi horrek desokupazioa justifikatzen duten arrazoi batzuk jasotzen ditu, hala nola bigarren egoitzak, lan-arrazoiengatiko lekualdaketak... eta bidezko arrazoi guztiak sartzearekin ados egongo ginateke.
Gainera, eta hori oso garrantzitsua da, erregelamenduak jabeari entzuteko izapide bat jasotzen du, kanona ez aplikatzeko bidezko kausa bat ote dagoen justifikatzen saiatzeko balio dezakeena, eta, halakorik ez badago, etxebizitza hori interesatzen zaigun lekura, hau da, alokairura, zuzentzeko ezar daitezkeen pizgarri, programa eta laguntza horiek guztiak azaltzeko. Horregatik, ozen eta argi diogu salmentara mobilizatutako etxebizitza bat porrota dela, Kanonaren azken ezarpena beste porrot bat dela, eta azkenean kanona aplikatzen bada, jabe informatuak hura aplikatzea erabakitzen duelako dela.
Eta OHZren errekargutik bereizten duen beste alde garrantzitsu bat da errekargu hori jabearentzat baino askoz garestiagoa dela, salbuespen bidezkoagoekin, eta bildutakoa etxebizitza-politikara bideratu behar dela.
Beraz, horrela azalduta, hura aplikatzeko beharra justifikatzen du besterik gabe, eta alderdi guztiei eskatuko diegu kontsekuenteak izan daitezen.
Baina horretaz gain, etxebizitza asko bizigarri izateko erreformatu egin beharko direnez, programa berri bat sortzea proposatzen dugu, Bizigune Birgaikuntza programa, hain zuzen ere. Programa horrek etxebizitza bizigarri bihurtzeko beharrezkoak diren eraberritze horiek egiteko laguntzak emango ditu, eta jabeari dirulaguntza bat emango zaio, baldin eta, etxebizitza eraberritu ondoren, etxebizitza hori alokairu sozialera bideratzen bada emandako laguntzaren arabera urte batzuetan, eta aldi horretan jabeak etxebizitza okupatzen duen familiaren diru-sarreren % 30ari dagokion zatia baino ez badu jasoko.
Logikoa denez, aurrekontu-baliabide gehiago beharko dira, baina aurreko bi komunikatuetan esan dugu nondik atera beharko liratekeen baliabide horiek,
AHAL BADA, BAINA EZ DUTE NAHI